Σήμερα, υπό το πρίσμα των τόσων δυσμενών εξελίξεων για την πατρίδα μας καλούμαστε να δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης που δεν υπάρχει.
Το γενικευμένο αδιέξοδο κατέστη και κυβερνητικό αδιέξοδο.
Η καθολική κατακραυγή της κοινωνίας απέναντι στην ακολουθούμενη πολιτική, οι εσωκομματικές αντιδράσεις στο ΠΑΣΟΚ και η απειλή της κατάρρευσης έφεραν τον πανικό στην κυβέρνηση η οποία έχει γατζωθεί στην εξουσία με κάθε τρόπο.
Η κοινωνία όμως πλέον δεν παραπλανάται.
Έκπληκτοι παρακολουθήσαμε τις δηλώσεις του κ. Παπανδρέου μετά τη συνάντησή του με τους ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας.
Ο κος Παπανδρέου στις Κάννες παρουσίασε στους ευρωπαίους ηγέτες ότι στην Ελλάδα υπάρχει δήθεν αμφισβήτηση για την παραμονή της χώρας στην Ε.Ε. και τη ζώνη του ευρώ. Τέτοιο πρόβλημα είναι προφανές ότι δεν υπήρχε μέχρι να το δημιουργήσει από μόνος του ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου.
Ο ελληνικός λαός καλείται να απαντήσει, με ένα ναι ή με ένα όχι, σε ένα δίλημμα που έρχεται έτοιμο, με τελεσίγραφο από την Ευρώπη.
Ο κ. Παπανδρέου εκβιάζει το λαό να αποδεχθεί τη δανειακή σύμβαση και την λάθος πολιτική ταυτόχρονα. Βάζει το δίλημμα ή δραχμή ή εγώ!
Και κινδυνεύει ο ελληνικός λαός προκειμένου να απορρίψει την πολιτική που τον οδήγησε στην σημερινή κατάσταση, να απορρίψει μαζί και το νέο δάνειο, βυθίζοντας στο χάος και την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Το δημοψήφισμα αυτό ξεκίνησε ως απόπειρα εκβιασμού του ελληνικού λαού και κατέληξε σε μοχλό αμφισβήτησης της Ελληνικής ένταξης στο ευρώ και στην Ευρώπη. Ενώ τέθηκε σε αμφισβήτηση και η έκτη δόση που ήταν ως προχθές «δεδομένη».
Και τώρα ο κ. Παπανδρέου έχει εκτροχιάσει την πορεία της Ελλάδας στην Ευρώπη. Ρισκάρει την παραμονή την Ελλάδας στην Ευρώπη. Που υπήρξε πάντα κορυφαία στρατηγική επιλογή του Ελληνικού λαού. Μια κατάκτηση του κορυφαίου και αείμνηστου πολιτικού άνδρα Κων/νου Καραμανλή.
Πλέον όμως ο κος Παπανδρέου δεν μπορεί να πείσει ούτε τους ίδιους τους Υπουργούς του ούτε τους κυβερνητικούς βουλευτές του.
Φτάσαμε στο απίστευτο σημείο οι δικοί του υπουργοί και βουλευτές να του λένε να φύγει και αυτός να παραμένει.
Ο κος Παπανδρέου έχει δημιουργήσει μια άνευ προηγουμένου κρίση ακυβερνησίας και η χώρα πρέπει άμεσα να επανέλθει στην ομαλότητα.
Πριν λίγες ημέρες, εμφανιζόταν να πανηγυρίζει για το “κούρεμα” του ελληνικού χρέους που έως πρόσφατα απέκλειε. Δια στόματος του ίδιου αλλά και Υπουργών του, ακούγαμε για «καταστροφή», για «τάρταρα» και για «αυτοχειρία».
Αυτή η Κυβέρνηση, χωρίς ίχνος ντροπής τολμά και πανηγυρίζει πως σε εννιά χρόνια από σήμερα, δηλαδή το 2020, θα μας έχει φτάσει και πάλι στο 2009. Και μάλιστα ενώ θα έχει εκποιηθεί μεγάλο μέρος της δημόσιας περιουσίας.
Είναι φανερό ότι η Κυβέρνηση δεν είχε και δεν έχει κανένα σχέδιο. Δεν διαπραγματεύεται. Άγεται και φέρεται. Κάθε φορά, δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερη σύγχυση στο λαό.
Την ίδια αυτή συμφωνία η κυβέρνηση έσπευσε να την ακυρώσει λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα. Και στην προσπάθειά του να διασωθεί, ο κος Παπανδρέου έβαλε ένα δίλημμα διχαστικό και εκβιαστικό, που θέτει σε κίνδυνο το μέλλον της χώρας μας και τη θέση μας στην Ευρώπη.
Είναι φανερό ότι ο κ. Παπανδρέου νιώθει να έχει χάσει κάθε νομιμοποίηση και βρίσκεται σε αδιέξοδο και πανικό. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου για άλλα εκλέχτηκε και άλλα έκανε. Για άλλα δεσμεύτηκε και άλλα μας φέρνει.
Μια τέτοια κυβέρνηση είναι επικίνδυνη και πρέπει να φύγει το γρηγορότερο.
Η Νέα Δημοκρατία είναι αποφασισμένη να αποτρέψει πάση θυσία τέτοιους τυχοδιωκτικούς και πειραματισμούς. Αυτή τη στιγμή ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του και να κάνει το καθήκον του.
Εδώ που έφτασαν τα πράγματα με την πολιτική της κυβέρνησης, η νέα δανειακή σύμβαση έχει γίνει αναπόφευκτη. Και πρέπει να διασφαλιστεί.
Προφανώς, διατηρούμε τις διαφωνίες μας με τα μέτρα πολιτικής που σήμερα εφαρμόζονται. Όμως δεν διαφωνούμε με τους στόχους, τη μείωση του χρέους και του ελλείμματος, τη δημοσιονομική εξυγίανση. Διαφωνούμε με το μίγμα της πολιτικής που μας έχει οδηγήσει μακριά από τους στόχους αυτούς.
Το δημοψήφισμα πρέπει να ματαιωθεί. Και η κυβέρνηση πρέπει να φύγει! Πρέπει επιτέλους να δράσουν με γνώμονα τη συνείδηση της ιστορικής τους ευθύνης απέναντι στον τόπο.
Αυτή τη στιγμή η μόνη λύση είναι ο σχηματισμός προσωρινής μεταβατικής κυβέρνησης με αποκλειστική αρμοδιότητα την άμεση διεξαγωγή εκλογών. Και την επικύρωση της δανειακής σύμβασης από την παρούσα Βουλή.
Γιατί η νέα δανειακή σύμβαση πρέπει να πάψει να αποτελεί «εκκρεμότητα» για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη. Και η έκτη δόση πρέπει να ξεμπλοκάρει το ταχύτερο, ώστε οι εκλογές να γίνουν υπό συνθήκες ομαλές. Και να εκφραστεί έτσι ελεύθερα το φρόνημά του λαού μας.
Η πολιτική και κοινωνική κατάσταση έχει φθάσει πλέον σε οριακό σημείο. Η χώρα έχει εισέλθει εμφανώς σε φάση ακυβερνησίας, ενώ η οργή των πολιτών παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Όταν ανέλαβε ο κ. Παπανδρέου η οικονομία λειτουργούσε και τα όποια σημάδια ύφεσης, λόγω της διεθνούς οικονομικής κρίσης, θα μπορούσαν απαλειφθούν με την κατάλληλη πολιτική.
Όμως λόγω της ανικανότητας της Κυβέρνησης η οικονομία μέσα σε μια διετία έπαψε να λειτουργεί και περιήλθαμε σε μια πρωτοφανούς έκτασης ύφεση η οποία έχει καταρρακώσει την ψυχολογία της αγοράς και των πολιτών, έχει εξανεμίσει τις όποιες ελπίδες απεμπλοκής της οικονομίας από τον φαύλο κύκλο στον οποίο έχει περιέλθει.
Τεκμήριο της ανικανότητας αυτής είναι η σύγκριση των κατά καιρούς δηλώσεων του κ. Παπανδρέου ο οποίος συνεχώς διαψεύδει τον εαυτό του.
Άλλα έλεγε εχθές, άλλα λέει σήμερα και άλλα λέει αύριο. Ενώ κάθε φορά που ανακοινώνει νέα μέτρα, διαβεβαιώνει ότι αυτά θα είναι τα τελευταία.
Όλα αυτά δείχνουν παντελή ανικανότητα να διαχειριστεί τα πράγματα. Αδυνατεί να αντιληφθεί εγκαίρως την πραγματικότητα και να δράσει αναλόγως. Φαίνεται πως ο κος Παπανδρέου δεν έχει ακόμα αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Όλοι οι οικονομικοί δείκτες, αποτυπώνουν ανάγλυφα το μέγεθος του προβλήματος μέσα από το οποίο επιβεβαιώνεται η αστοχία της κυβερνητικής πολιτικής.
· η ύφεση βάθυνε
· το ΑΕΠ της χώρας υποχώρησε
· η ανεργία διογκώθηκε
· ο πληθωρισμός διευρύνθηκε
· η ανταγωνιστικότητα της χώρας επιδεινώθηκε
· η ψυχολογία της αγοράς κατέρρευσε
· το πραγματικό εισόδημα των νοικοκυριών συρρικνώθηκε
· το βιοτικό επίπεδο των πολιτών επιδεινώθηκε
· ο κλάδος της οικοδομής παρέλυσε
· το κόστος δανεισμού διογκώθηκε
· το χρέος αυξήθηκε
Η πολιτική της Κυβέρνησης είναι αδιέξοδη και κραυγάζει την απελπισία της.
Υπάρχει τεράστια κοινωνική δυσαρέσκεια από τα μέτρα της κυβέρνησης. Η κόπωση και η απογοήτευση του λαού είναι μεγάλη.
Ή, λοιπόν, θα αντιμετωπίσουμε τη νέα πραγματικότητα κοιτάζοντάς την στα μάτια, ή τα γεγονότα θα ξεπεράσουν όλους μας!
Εμείς, στη Νέα Δημοκρατία, τολμήσαμε να εναντιωθούμε από την αρχή στην ολέθρια πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση του Μνημονίου.
Ασκήσαμε επί 2 χρόνια μια Αντιπολίτευση, όχι εύκολη, όχι συνηθισμένη. Και σίγουρα διαφορετική από εκείνη που είχε μάθει να ασκεί το ΠΑΣΟΚ.
· Δεν κατεβάσαμε τον κόσμο στους δρόμους
· Δεν είπαμε «όχι σε όλα»
· Δεν διστάσαμε να προσφέρουμε συναίνεση στο ΠΑΣΟΚ στους κρίσιμους πρώτους μήνες όταν ακόμη μπορούσε να αποφευχθεί η προσφυγή στο Μνημόνιο.
· Δεν διστάσαμε να πούμε όχι στο Μνημόνιο αφού προβλέψαμε τη διόγκωση της ύφεσης και του χρέους καθώς και τον κίνδυνο ύπαρξης κοινωνικών εκρήξεων.
Η ΝΔ με υπευθυνότητα ζητάει από την πρώτη στιγμή αλλαγή των όρων του Μνημονίου. Δεν μπορούμε να δώσουμε συναίνεση στο λάθος, στη λανθασμένη πολιτική.
Συναίνεση μπορούμε να δώσουμε μονάχα στη διόρθωση του λάθους. Στην αλλαγή πολιτικής με επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου. Στην αλλαγή του μίγματος πολιτικής.
Και δυστυχώς όλες οι εκτιμήσεις μας επαληθεύθηκαν. Όλες οι προτάσεις μας δικαιώθηκαν.
Ακόμα και εκείνοι που μας πολέμησαν, παραδέχονται σιγά-σιγά ότι είχαμε δίκιο.
Πρέπει να αγωνιστούμε όλοι μαζί να αλλάξει η πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα, για να μπορέσει η Ελλάδα να πιάσει τους στόχους της και να βγει από την κρίση και τη μόνιμη επιτήρηση. Με δύο βασικές προτεραιότητες: την Ανάκαμψη και τη διατήρηση της κοινωνικής Συνοχής.
Τώρα όλοι προσβλέπουν σε εκλογές λύτρωσης από την ανίκανη και επικίνδυνη κυβέρνηση.
Τώρα η πρόταση για δημοψήφισμα προκαλεί τη μεγίστη αστάθεια. Και οι άμεσες εκλογές μοιάζουν με λύτρωση.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να ξαναπάρουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να δώσουμε ελπίδα και προοπτική στον Ελληνικό λαό.
Γι’ αυτούς όλους τους λόγους αρνούμαστε να δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Σε μια Κυβέρνηση, που όπως είπα και στην αρχή, δεν υπάρχει.
