Η Κυβέρνηση έχει χάσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας. Επιμένοντας στην ίδια αδιέξοδη πολιτική νομοθετεί ακόμη μια φορά με βίαιο τρόπο και ελάχιστη τεκμηρίωση. Τρέχει πίσω από τις εξελίξεις επιχειρώντας να καλύψει τις τρύπες που δημιουργεί η ύφεση η οποία παίρνει δραματικές εξελίξεις.
Το πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ έχει τη μορφή καταιγίδας μέτρων τα οποία πλήττουν το δημοσιοϋπαλληλικό κόσμο και τα μικρά εισοδήματα, αλλά και επιβάλλουν την εφαρμογή της εργασιακής εφεδρείας με διαδικασίες οι οποίες οδηγούν σε απολύσεις.
Όλοι οι οικονομικοί δείκτες, αποτυπώνουν ανάγλυφα το μέγεθος του προβλήματος μέσα από το οποίο επιβεβαιώνεται η αστοχία της κυβερνητικής πολιτικής.
· η ύφεση βάθυνε
· το ΑΕΠ της χώρας υποχώρησε
· η ανεργία διογκώθηκε
· ο πληθωρισμός διευρύνθηκε
· η ανταγωνιστικότητα της χώρας επιδεινώθηκε
· η ψυχολογία της αγοράς κατέρρευσε
· το πραγματικό εισόδημα των νοικοκυριών συρρικνώθηκε
· το βιοτικό επίπεδο των πολιτών επιδεινώθηκε
· ο κλάδος της οικοδομής παρέλυσε
· το κόστος δανεισμού διογκώθηκε
· το χρέος αυξήθηκε
Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η αναστάτωση, σε βαθμό παράλυσης, της Δημόσιας Διοίκησης.
Όσον αφορά στη μείζονα παρέμβαση στο μισθολόγιο αλλά και το βαθμολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, θα περιμέναμε να αντιμετωπιστεί από την Κυβέρνηση με την ανάλογη σοβαρότητα.
Αντ’ αυτού η Κυβέρνηση, ένα εργαλείο διοικητικής ανάπτυξης όπως είναι το μισθολόγιο και το βαθμολόγιο, το μετατρέπει σε εργαλείο δημοσιονομικής προσαρμογής. Το κατεδαφίζει και το απαξιώνει μεγεθύνοντας τις αδυναμίες και τις παθογένειες του συστήματος και μειώνοντας τα δυνατά του σημεία.
· Πράγματι το μισθολογικό και συνταξιοδοτικό κόστος καταλαμβάνουν μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ. Αντίστοιχα όμως ποσοστά αντιπροσωπεύουν και στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες.
· Πράγματι η αύξηση των ακαθάριστων αποδοχών στην Ελλάδα ήταν μεγαλύτερη από την αύξηση στην ευρωζώνη. Όμως οι αποδοχές στην Ελλάδα υπολείπονταν κατά πολύ αυτών της Ευρωζώνης.
· Πράγματι το μισθολογικό κόστος δεν είναι αμελητέο μέγεθος στον τακτικό προϋπολογισμό. Δεν γίνεται όμως η Κυβέρνηση να ξεκινά με περικοπές και να έχει την αυταπάτη ότι με αυτό τον τρόπο θα βελτιστοποιήσει τη σχέση κόστους-οφέλους και θα εξορθολογήσει τη Δημόσια Διοίκηση.
Η κυβέρνηση δείχνει ότι δεν έχει διάθεση ουσιαστικής μεταρρύθμισης, αλλά επιβάλλει τη μονοδιάστατη λογική των οριζόντιων μειώσεων των μισθών των υπαλλήλων. Τελικώς, δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά μόνο περικοπές στις αποδοχές, οι οποίες επιφέρουν βαθύτερη ύφεση στην οικονομία και καίριο πλήγμα και κατά συνέπεια και στον ιδιωτικό τομέα.
Μια σοβαρή προεργασία για ένα τόσο σοβαρό θέμα φαίνεται ότι συνιστά πολυτέλεια για μια κυβέρνηση της οποίας κύρια χαρακτηριστικά είναι η ασυνέπεια, η προχειρότητα και η ανικανότητά της να εφαρμόσει ακόμη και αυτά που ρητορικά υπερασπίζεται.
Και έτσι χάνεται μια ευκαιρία να αποτελέσει το ενιαίο μισθολόγιο βασικό εργαλείο για τη βελτίωση της απόδοσης της δημόσιας διοίκησης και της αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού.
Η Κυβέρνηση δεν έχει καταλάβει ότι
· άλλο είναι ο εξορθολογισμός και άλλο η υποβάθμιση του δημοσίου τομέα
· άλλο είναι η μεταρρύθμιση και άλλο η ισοπέδωση και εξόντωση των δημοσίων υπαλλήλων
Γι’ αυτό και το εγχείρημα αυτό τελικά
· εξαθλιώνει μισθολογικά τους δημοσίους υπαλλήλους αφού ανατρέπει ακόμη και τους πιο στοιχειώδεις οικογενειακούς προγραμματισμούς
· κατεδαφίζει την κατανάλωση αφού τα 2 δις που περικόπτονται από τους δημοσίους υπαλλήλους θα οδηγήσουν σε επιπλέον αύξηση της ύφεσης
· ενισχύει τον κομματισμό μέσα από αμφιλεγόμενες αξιολογήσεις
Όσον αφορά το θέμα της εργασιακής εφεδρείας, κατ’ αρχήν οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε, για να μην δημιουργούνται παρεξηγήσεις, ότι εμείς προτείναμε ένα θεσμό ευέλικτο και ελκυστικό για να αποφευχθούν απολύσεις και να υπάρξει σημαντικό δημοσιονομικό όφελος.
Η Κυβέρνηση, αφού απέρριψε αρχικά την πρότασή μας, στη συνέχεια την υιοθέτησε και στο τέλος την κακοποίησε. Ουσιαστικά αντέστρεψε τη σκοπιμότητά της.
Σύμφωνα με την πρόταση της ΝΔ οι ευρισκόμενοι σε εφεδρεία θα εξακολουθήσουν να πληρώνουν φόρο εισοδήματος και εισφορές στα ταμεία τους, έστω και μειωμένα. Επίσης, θα εξακολουθήσουν να διατηρούν κάποιο επίπεδο κατανάλωσης.
Αντίθετα, όσοι ξέρουν ότι πρόκειται να απολυθούν θα μειώσουν την κατανάλωσή τους στα απολύτως απαραίτητα, από το επόμενο έτος δεν θα πληρώνουν ούτε φόρο εισοδήματος, ούτε εισφορές στα ταμεία τους. Επιπλέον, και για ένα χρόνο το κράτος θα τους επιβάλει επίδομα ανεργίας. Έτσι, το κράτος και έσοδα θα χάσει και θα επιβαρυνθεί με την αποζημίωση όσων απολύσει.
Το κόστος εφεδρείας, συνταξιοδότησης, και εφάπαξ αποζημιώσεων αν συνυπολογισθεί με τις απώλειες εισφορών, άμεσων και έμμεσων φόρων είναι υψηλότερο από το κόστος της εφεδρείας, χωρίς απολύσεις που προτείνει η Νέα Δημοκρατία. Για άλλη μια φορά λοιπόν, έχουμε μέτρα, όχι μόνο αντικοινωνικά, αλλά και αναποτελεσματικά ως προς το δημοσιονομικό αποτέλεσμα.
Είναι πρωτοφανές να θεωρεί η κυβέρνηση πιο δίκαιη και πιο αποτελεσματική την απόλυση από τη μη απόλυση.
Είναι εγκληματικό και πολιτικά ανήθικο, από τη μια η κυβέρνηση να προχωρά σε παράνομες προσλήψεις, παραβιάζοντας το νόμο που η ίδια ψήφισε, και από την άλλη να αποφασίζει και να διατάζει μαζικές απολύσεις.
Η κυβέρνηση προχώρησε στην ίδρυση περισσότερων από 70 νέων κρατικών δομών και τη δημιουργία 1.230 νέων θέσεων μόνιμου προσωπικού για τη στελέχωσή τους, με κόστος που ξεπερνά τα 200 εκατ. ευρώ.
Επίσης, όπως προκύπτει από την ετήσια έκθεση του ΑΣΕΠ, μόνο το 2010 καλύφθηκαν 25.850 θέσεις με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου και 3.353 θέσεις με συμβάσεις έργου.
Σε αυτό το σημείο θέλω να πω ότι η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας (άρθρο 37, παραγρ. 5) όχι μόνο πλήττει το κοινωνικό κράτος στον ιδιωτικό τομέα αλλά είναι και αντισυνταγματική αφού παραβιάζει το άρθρο 22 του Συντάγματος και έρχεται σε αντίθεση με πλήθος Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας.
Μια τέτοια εξέλιξη σηματοδοτεί τη δυνατότητα για ανεξέλεγκτες και απότομες μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα και οδηγεί σε δραματικές μειώσεις στους ήδη μειωμένους οικογενειακούς προϋπολογισμούς χιλιάδων εργαζομένων βαθαίνοντας ακόμα περισσότερο την ύφεση.
Όσον αφορά τα φορολογικά, το γεγονός ότι τα έσοδα το οκτάμηνο του 2011 είναι λιγότερα από τα αντίστοιχα του 2009 θα πρέπει να προβληματίσει.
Η κυβερνητική αναποτελεσματικότητα μεταβάλλεται σε φοροεπιδρομή εξαθλίωσης των πολιτών.
Οι φορολογούμενοι καλούνται να πληρώσουν επιπλέον 5,6 δισ. € για τα εισοδήματα και την ακίνητη περιουσία τους. Συγκεκριμένα:
· Μείωση του αφορολογήτου ορίου στις 5.000 €.
· Έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις με βάση τα κέρδη του 2010!!
· «Ψαλίδισμα» και κατάργηση φορολογικών απαλλαγών και εξαιρέσεων.
· Νέα αύξηση των αντικειμενικών αξιών στα ακίνητα.
· Εκ νέου αύξηση των τεκμηρίων διαβίωσης για όλους τους φορολογούμενους.
· Εξίσωση πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης.
Επιπλέον, οι ιδιοκτήτες ακινήτων καλούνται το 2012 να πληρώσουν 2,45 δισ. € περισσότερα σε σχέση με φέτος. Πρόκειται για αύξηση 217,5%!!! στους φόρους επί της περιουσίας που προκύπτει από:
· Το χαράτσι στα ακίνητα μέσω των λογαριασμών της ΔEH.
· Τη μείωση του αφορολογήτου ορίου στο φόρο ακίνητης περιουσίας και
· Την προαναγγελθείσα αύξηση των αντικειμενικών αξιών.
Και κανείς δεν ξέρει που θα σταματήσει όλο αυτό. Δυστυχώς, η ανεπάρκεια, η αναποτελεσματικότητα και οι καθυστερήσεις γίνονται αιτία για νέα, ακόμη πιο δυσβάσταχτα και ακόμη πιο άδικα, μέτρα.
Σε αυτό το σημείο θέλω να καταθέσω έγγραφο των Ειδικών Επιστημόνων του Σωματείου Ειδικού Επιστημονικού Προσωπικού με Σύμβαση Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου στο Δημόσιο οι οποίοι ζητούν να ενταχθούν στο άρθρο 6 καθώς η όποια κατ’ αναγωγή ένταξή τους ανάλογα με το μεταπτυχιακό και διδακτορικό τίτλο σπουδών δεν τους βρίσκει σύμφωνους αφού υποβιβάζει το σκοπό, τη λειτουργία, το ειδικό ρόλο και συμμετοχή των Ειδικών επιστημόνων στη Δημόσια Διοίκηση. Επίσης, ζητούν να ενταχθούν κατ’ ελάχιστο ως κατηγορία στο βαθμό Δ οι κάτοχοι μεταπτυχιακού και στο βαθμό Γ οι κάτοχοι Διδακτορικού. Τέλος, ζητούν οι μεταβατικές διατάξεις και οι διαφοροποιήσεις στην εξέλιξη του άρθρου 28 να ισχύσουν και για τους παλιούς υπάλληλους και να συνεκτιμηθούν στην βαθμολογική και μισθολογική τους κατάταξη.
Επίσης, καταθέτω έγγραφο του Συλλόγου Εργαζομένων Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς με το οποίο ζητούν να εξαιρεθεί το προσωπικό της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς από το πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του ως άνω σχεδίου νόμου, κατ’ αναλογία των προβλεπόμενων για τις Ανεξάρτητες Αρχές, ώστε να συνεχίσει το εποπτικό της έργο χωρίς να πληγούν τα επιβαλλόμενα από το εθνικό και ευρωπαϊκό δίκαιο εχέγγυα ανεξαρτησίας.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να πω ότι η ΝΔ δεν θα ψηφίσει το παρόν ΣχΝ γιατί πρόκειται για ένα αντικοινωνικό και αναποτελεσματικό ως προς το δημοσιονομικό αποτέλεσμα νομοσχέδιο.
Πρόκειται για ένα πολυνομοσχέδιο που είναι αποτέλεσμα της αδιέξοδης κυβερνητικής πολιτικής. Ένα πολυνομοσχέδιο απελπισίας της Κυβέρνησης προκειμένου να εξασφαλίσει την 6η δόση. Και στο βωμό αυτής της απελπισίας θυσιάζει τη δημόσια διοίκηση και τους υπαλλήλους -δημόσιους και ιδιωτικούς- και χτυπάει ιδιαίτερα τις οικογένειες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος ανατρέποντας ακόμα και τον πιο στοιχειώδη οικογενειακό προγραμματισμό.
