Ομιλία για Μεταρρύθμιση Συνταξιοδοτικού Συστήματος του Δημοσίου

ΑΘΗΝΑ, 19-07-10

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

                      Ο Θανάσης Μπούρας, βουλευτής Περιφέρειας Αττικής της Ν.Δ. και τ. Υφυπουργός, κατά τη συζήτηση στη Βουλή του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Μεταρρύθμιση Συνταξιοδοτικού Συστήματος του Δημοσίου και συναφείς διατάξεις» πήρε το λόγο και υποστήριξε τα εξής:

 

                      "Πραγματικά, δε θα χρειαστώ επιχειρήματα για να στηρίξω την τοποθέτησή μου σε πάρα πολλά πράγματα, αφού η μόλις κατελθούσα από το Βήμα, εκλεκτή συνάδελφος μας, κυρία Σακοράφα- η οποία δεν έκρυψε ότι είναι ΠΑΣΟΚ, ανεξάρτητα αν το ΠΑΣΟΚ αυτό το χρονικό διάστημα την έχει εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας- έβαλε τον δάκτυλον επί των τύπων των ήλων. Είπε τα πάντα, απεκάλυψε τα πάντα και εγώ μπορεί να μη συμφωνώ σε όλα, κράτησα όμως δύο τρεις χαρακτηριστικότατες εκφράσεις της, με κυρίαρχη ότι, πριν ένα χρόνο- μάλιστα είπε και ημερομηνίες για τις 21 Αυγούστου αν δεν απατώμαι- «άλλα λέγαμε και άλλα κάνουμε». Πράγματι αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ σήμερα. Άλλα έλεγε, γιατί το βόλευε και άλλα κάνει σήμερα.

 

                      Και πράγματι, τελείωσε πριν από λίγο, λέγοντας, όπως το λέει όλη η κοινωνία, ότι αυτήν τη στιγμή έχουμε πλήρη διάλυση του κοινωνικού ιστού. Και μπορεί να μη φαίνεται ακόμα, γιατί είναι καλοκαίρι, αλλά από το φθινόπωρο αυτά τα πράγματα θα φαίνονται και θα γιγαντώνονται, με συνέπεια να έχουμε ακόμα και κοινωνικές αναταραχές.

 

                      Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι, όλοι όσοι από την Κυβερνητική πλειοψηφία μίλησαν, εγώ αισθάνομαι την αδυναμία τους, γιατί άλλα έλεγαν και άλλα καλούνται να υπερασπιστούν. Και βέβαια μην τα ξορκίζουμε όλα στο βωμό της κρίσης και στο μνημόνιο, γιατί αυτές είναι κυβερνητικές μεθοδεύσεις. Και μην υποστηρίζουμε ότι για όλα φταίνε τα πεντέμισι χρόνια της Νέας Δημοκρατίας, κύριε Υπουργέ, γιατί το συνταξιοδοτικό κόστος το καταλαβαίνει ο καθένας. Ξέρετε, ο κόσμος καταλαβαίνει, έχει νου και ξέρει ότι κάποια σύνταξη δίδεται μετά από κάποιες δεκαετίες εργασιακού βίου. Και άρα, μπορεί να βάλει στο μυαλό του, να κάνει αφαιρέσεις και να δει πότε δημιουργήθηκαν αυτές οι καταστάσεις.

 

                      Το συνταξιοδοτικό λοιπόν κόστος δεν αυξήθηκε από τη μία μέρα στην άλλη, γιατί αυτό επικαλείστε. Στη διακυβέρνηση τη δική μας, πράγματι κληθήκαμε να πληρώσουμε περισσότερα, τα οποία έχουν τη βάση τους σε κάποιες δεκαετίες πριν. Όπως και για τα χρέη και για την περιβόητη πληρωμή των 10 δισεκατομμυρίων περίπου της 19ης Μαΐου, δε τη δημιουργήσαμε εμείς, αλλά η δική σας κυβέρνηση το 2001. και αυτό το καταλαβαίνει σιγά σιγά όλος ο κόσμος, παρά την πλύση εγκεφάλου.

 

                      Ούτε λοιπόν οφείλει τη διαμόρφωση του σε αποφάσεις- συνταξιοδοτικό πρόβλημα δηλαδή- της χθεσινής μέρας, ούτε της προηγούμενη κυβέρνησης, ούτε μπορεί να υποστηρίζετε αυτό που λέγεται για το μισθολογικό κόστος, ότι οφείλεται στις προσλήψεις. Και αυτό το είπατε. Αν έγιναν πριν από ένα, δύο, τρία, πέντε ή και δέκα χρόνια. Οφείλονται σε πολύ προγενέστερη εποχή.

 

                      Το σχέδιο νόμου, λοιπόν, το οποίο συζητάμε για τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος του δημοσίου περιέχει αφενός μεν τη θέσπιση ενιαίου ασφαλιστικού καθεστώτος μέσω της επέκτασης και στο δημόσιο τομέα των ρυθμίσεων του πρόσφατου ασφαλιστικού νόμου και αφετέρου την εξομοίωση ορίων ηλικίας μεταξύ ανδρών και γυναικών, σε συμμόρφωση με τη σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

 

                      Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι, εμείς ασκούμε κριτική την οποία εστιάζουμε σε κάποια πράγματα.

 

                      Θεωρούμε λοιπόν ότι αυτές οι ρυθμίσεις είναι βίαιες. Γιατί; Γιατί σε ελάχιστο χρόνο- σε τρία χρόνια- επέρχονται πολλαπλάσιες αλλαγές.   Ευαίσθητες ομάδες, όπως γυναίκες με ανήλικα παιδιά και γυναίκες με τρία παιδιά και άνω, επιβαρύνονται ακόμα και με δεκαπέντε χρόνια πρόσθετης εργασίας.

 

                      Επίσης, οι νέοι ένστολοι που συνταξιοδοτούνται σήμερα με είκοσι πέντε χρόνια υπηρεσίας, με τις νέες ρυθμίσεις θα χρειάζονται σαράντα χρόνια- τριάντα πέντε πραγματικά και πέντε πλασματικά- ή θα παίρνουν σύνταξη στα εξήντα.

 

                      Οι ρυθμίσεις σας, κύριε Υπουργέ, είναι αντιφατικές. Ενώ το δημογραφικό εντοπίζεται ως το βασικότερο πρόβλημα η κατάργηση των ορίων ηλικίας στις γυναίκες με ανήλικα παιδιά και στις γυναίκες με τρία παιδιά και άνω θα υπονομεύσει ακόμα περισσότερο το δημογραφικό πρόβλημα.

 

                      Επιπλέον, θα υπάρχει το ασφαλιστικό παράδοξο να υπάρχουν εργαζόμενοι οι οποίοι θα υπάγονται στον κλάδο ασφάλισης του Ι.Κ.Α. για την κύρια ασφάλιση και σε κλάδους ασφάλισης του δημοσίου για την επικουρική.

 

                     Επίσης, την ώρα που αυξάνονται τα όρια ηλικίας, παρατείνεται η παραμονή δημοσίων υπαλλήλων στην υπηρεσία.

 

                     Επιπλέον, κύριε Υπουργέ, οι ρυθμίσεις σας είναι ατεκμηρίωτες και στηρίζονται σε τεχνικά σημειώματα. Ειδικά για την κατηγορία των δημοσίων υπαλλήλων, δεν υπάρχει αναλογιστικό μοντέλο. Δεν υπάρχει εκτίμηση για το δημοσιονομικό αποτέλεσμα των επιμέρους ρυθμίσεων. Η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους είναι αποκαλυπτική.

 

                     Στην ουσία οικοδομείται ένας μηχανισμός μείωσης των συντάξεων, ένας μηχανισμός στον οποίο κυριαρχεί ο στόχος του περιορισμού του συνταξιοδοτικού κόστους κατά 2,5% του Α.Ε.Π. στα επόμενα πενήντα χρόνια. Πρόκειται για ένα στόχο δημοσιονομικού και όχι αναλογιστικού χαρακτήρα, ο οποίος επιβάλλει όχι συγκρατημένες αυξήσεις ή <<πάγωμα>> συντάξεων, αλλά καθαρή μείωση συντάξεων και μάλιστα σε τακτά χρονικά διαστήματα. Έχουμε την περικοπή της δέκατης τρίτης και δέκατης τέταρτης σύνταξης, την επαναφορά του ΛΑΦΚΑ και ένα σωρό άλλες ρυθμίσεις.

 

                 Όπως είπα και στην αρχή, είναι βέβαιο ότι οι ρυθμίσεις αυτές θα προκαλέσουν κοινωνικές αναταραχές."