Η συζήτηση Η συζήτηση για το Φορολογικό Νομοσχέδιο στη Βουλή, διεξάγεται στη σκιά των εξαιρετικά δυσμενών οικονομικών εξελίξεων. Όλοι οι οικονομικοί δείκτες, αποτυπώνουν ανάγλυφα το μέγεθος του προβλήματος μέσα από το οποίο επιβεβαιώνεται η αστοχία της οικονομικής και ειδικότερα της φορολογικής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση.
Η ύφεση έχει ξεπεράσει το 4,6%, η ανεργία σκαρφάλωσε στο 13,5%, ο πληθωρισμός από το 1,9% πήγε στο 5,2%. Η ανταγωνιστικότητα της χώρας έπεσε 12 ολόκληρες θέσεις. Από την 71η θέση που κατείχε η χώρα το 2009, κατρακύλησε στην 83η το 2010.
Οι δυσμενείς αυτές εξελίξεις, επιβεβαιώνουν τις αντιρρήσεις που διατυπώνει η Ν.Δ., για την Οικονομική Πολιτική της Κυβέρνησης, καθώς επίσης και για την πρόχειρη, πειραματικού χαρακτήρα και χωρίς σχέδιο χάραξη φορολογικής πολιτικής.
Το νέο Φορολογικό Νομοσχέδιο, είναι ένα μαξιμαλιστικό κείμενο 213 σελίδων, με το οποίο τίθενται αβέβαιοι στόχοι και περιλαμβάνονται περισσότερες από 40 υπουργικές αποφάσεις αμφίβολης υλοποίησης και αποτελεσματικότητας. Υπενθυμίζεται, ότι κατά τον ίδιο τρόπο η κυβέρνηση, είχε προωθήσει τον «πολλά υποσχόμενο» φορολογικό νόμο 3842/2010. Ένα νόμο, που σήμερα κρίνεται αναποτελεσματικός, όχι μόνο επειδή δεν συνέβαλε στην επίτευξη των στόχων του προϋπολογισμού, αλλά και επειδή αρκετές από τις δεκάδες υπουργικές αποφάσεις που προέβλεπε - ακόμη και σήμερα – εκκρεμούν και δεν έχουν εκδοθεί.
Γενικά για το νομοσχέδιο θα ήθελα να πω ότι είναι το 9ο φορολογικό νομοσχέδιο που φέρνετε μέσα σε ένα χρόνο και στα τόσα χρόνια που είμαι σε αυτή την Αίθουσα, ειλικρινά σας μιλάω, πρώτη φορά μια κυβέρνηση και μάλιστα μια καινούργια κυβέρνηση φέρνει 9 νομοσχέδια μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο υπάρχουν και θετικές, αλλά και αρνητικές διατάξεις. Είναι, όμως, ένα νομοσχέδιο «ράβε-ξήλωνε» και εγώ θα κάνω μερικές συγκεκριμένες παρατηρήσεις και προτάσεις επί των άρθρων.
Η φορολογική πολιτική, πρέπει να υπηρετεί δυο στόχους. Αυτόν της ανάπτυξης και αυτόν της είσπραξης, δηλαδή της υλοποίησης των στόχων του Προϋπολογισμού. Η φορολογική πολιτική πρέπει να χρησιμοποιείται και ως αναπτυξιακό εργαλείο και ως μηχανισμός είσπραξης. Δυστυχώς, η κυβέρνηση δείχνει ότι αγνοεί αυτή την αναγκαιότητα και στη χάραξη της φορολογικής της πολιτικής, κινήθηκε μόνο προς την κατεύθυνση της είσπραξης των εσόδων, λαμβάνοντας συνεχώς μέτρα που όμως υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, την προσέλκυση νέων επενδύσεων, καθώς ακόμη και την ίδια την επίτευξη της αύξησης των φορολογικών εσόδων, τα οποία εξακολουθούν - ακόμη και σήμερα - να βρίσκονται εκτός στόχου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της κυβερνητικής αδυναμίας στην υλοποίηση των στόχων του Προϋπολογισμού για την αύξηση των εσόδων, είναι το πρόσφατο ζήτημα που προέκυψε σχετικά με την ημερομηνία υποβολής των φετινών φορολογικών δηλώσεων.
Η εξέλιξη αυτή, μετατοπίζει - κατά ένα περίπου μήνα (από 1 έως 4 Απριλίου) - το χρόνο είσπραξης των προγραμματισμένων από τον προϋπολογισμό εσόδων και όλα αυτά με την απόλυτη ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου, η οποία για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν επέδειξε την αναγκαία επιμέλεια, ώστε οι αρμόδιες υπηρεσίες να προετοιμαστούν κατάλληλα για την απρόσκοπτη διεξαγωγή της διαδικασίας υποβολής των φορολογικών δηλώσεων.
Παρά, λοιπόν, τις όποιες προσπάθειες της κυβέρνησης να πείσει τους πολίτες ότι η παράταση δίνεται για λόγους διευκόλυνσης των φορολογουμένων, στην πραγματικότητα χρησιμοποιείται ως μέσο κάλυψης των ευθυνών και των παραλείψεων της πολιτικής ηγεσίας.
Όσο η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει πολιτικές που στόχο έχουν να αναχαιτίσουν την ύφεση και να δημιουργήσουν αναπτυξιακή προοπτική, όπως: οι αποκρατικοποιήσεις, η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου, η απορρόφηση των πόρων του ΕΣΠΑ, η χάραξη αναπτυξιακής φορολογικής πολιτικής με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, η μείωση του μη μισθολογικού κόστους, η δημιουργία φιλικού περιβάλλοντος για την επιχειρηματική δραστηριότητα και η προσέλκυση επενδύσεων, τόσο οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν θα πιάνουν τόπο.
Η αποτυχία της φορολογικής πολιτικής της κυβέρνησης συνδέεται άρρηκτα με τον πλήρη εκτροχιασμό των εσόδων όπου για το σύνολο του διμήνου Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου 2011, τα έσοδα παρουσιάζουν μείωση, σε σχέση με το αντίστοιχο δίμηνο του 2010, κατά 9,2 % ή αλλιώς 802 εκατ. €.
Τη δυσμενή αυτή εικόνα που παρουσιάζει η πορεία των εσόδων, συμπληρώνει η παραίτηση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Οικονομικών, η οποία μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω ότι η μάχη κατά της φοροδιαφυγής μας βρίσκει σύμφωνους. Διαφοροποιούμαστε, όμως, στον τρόπο και στη μεθοδολογία. Η μάχη κατά της φοροδιαφυγής, είναι μια επίπονη και διαρκής προσπάθεια, που δεν αντιμετωπίζεται με αποσπασματικά μέτρα και αντιλήψεις αυστηροποίησης των ποινών. Απαιτεί δέσμη μέτρων, τα οποία σήμερα απουσιάζουν από την φορολογική πολιτική της κυβέρνησης.
Συγκεκριμένα, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής χρειάζεται:
· Ένα απλό και αναπτυξιακό Φορολογικό Σύστημα. Αντίθετα, η κυβέρνηση προωθεί ένα εχθρικό για την επιχειρηματικότητα φορολογικό σύστημα, που υποθάλπει τη φοροδιαφυγή και αποτρέπει τις επενδύσεις.
· Μέτρα που να μην παραβιάζουν τη θεμελιακή συνταγματική αρχή της αναλογικότητας των ποινών (άρθρ. 25 του Συντάγματος). Αντίθετα, η κυβέρνηση με την αυστηροποίηση των ποινών δεν έχει λάβει καθόλου υπόψη της την αρχή της αναλογικότητας.
· Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση του Υπουργείου Οικονομικών, ώστε μέσα από απαραίτητες ηλεκτρονικές διασταυρώσεις να εντοπίζεται η φοροδιαφυγή και να αυξάνεται η αποτελεσματικότητα των φορολογικών ελέγχων. Αντίθετα, η κυβέρνηση έχει καθυστερήσει αδικαιολόγητα τη μηχανοργάνωση των υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών (π.χ. παράταση υποβολής δηλώσεων, καθυστέρηση στην αποστολή σημειωμάτων ΕΤΑΚ 2009 και ΦΑΠ 2010, λόγω της μη ενεργοποίησης του Taxisnet).
· Την πλήρη αξιοποίηση φορολογικών διατάξεων, που χρησιμεύουν ως εργαλεία για την αναχαίτιση της φοροδιαφυγής. Αντίθετα, η κυβέρνηση επιδεικνύει πρωτοφανή διοικητική ανεπάρκεια και καθυστέρηση, όταν ακόμη με ευθύνη της δεν έχουν εκδοθεί κρίσιμες υπουργικές αποφάσεις για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και την αύξηση των εσόδων (π.χ. οι συναλλαγές μέχρι 1500€, οι συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων μέχρι 3000 €, η ηλεκτρονική υπογραφή λογιστών).
· Να λάβει μέτρα για την καταπολέμηση του παραεμπορίου. Αντίθετα, η κυβέρνηση αφήνει στο απυρόβλητο το παραεμπόριο, ενώ με την ακραία αυστηροποίηση των ποινών, απέναντι στις νόμιμες και υπαρκτές επιχειρήσεις, δημιουργεί νησίδες αθέμιτου ανταγωνισμού, ενοχοποιεί την επιχειρηματικότητα, προκαλεί στρεβλώσεις και αδικίες. Ουσιαστικά, «βάζει λουκέτο» στις νόμιμες επιχειρήσεις.
· Ένα φορολογικό σύστημα που θα προστατεύει τους φορολογούμενους από πιθανές αυθαιρεσίες της φορολογικής αρχής. Αντίθετα, η κυβέρνηση με διάταξη, βάση της οποίας η προβεβαίωση και είσπραξη επί του αμφισβητούμενου φόρου για προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια, αυξάνεται από 25% σε 50%, ουσιαστικά καθιστά απαγορευτική την παροχή δικαστικής προστασίας και εξαναγκάζει την επιχείρηση να συμβιβαστεί ακόμη και με αυθαίρετους καταλογισμούς της φορολογικής αρχής. Με αυτό τον τρόπο, την ίδια στιγμή, που δημιουργείτε το θεσμό της φορολογικής διαιτησίας, είναι άδικο, διότι πολλές φορές, βλέπουμε την αυθαιρεσία της φορολογικής αρχής, η οποία δεν υπολογίζει σωστά τους φόρους. Από κει και πέρα ο επιχειρηματίας ή ο φορολογούμενος, αναγκάζεται να πληρώσει το 50%, για να προσφύγει στα φορολογικά δικαστήρια, αλλά εσείς τον αποτρέπεται με αυτό τον τρόπο.
· Ένα ευνοϊκό και αναπτυξιακό φορολογικό περιβάλλον, που θα δημιουργεί αντικίνητρα για φοροδιαφυγή και θα αντιμετωπίζει τις προκλήσεις του φορολογικού ανταγωνισμού με τις όμορες χώρες. Αντίθετα, η κυβέρνηση με την μέχρι σήμερα φοροεισπρακτική της πολιτική, μετέτρεψε την Ελλάδα σε «πρωταθλήτρια» χώρα φορολογίας στην Ευρώπη, υπονομεύοντας την ανάπτυξη και την προσέλκυση των επενδύσεων. Συγκεκριμένα, το άρθρο 14 δείχνει την απόλυτη προχειρότητα και την έλλειψη σχεδίου της κυβέρνησης στη χάραξη φορολογικής πολιτικής. Με το ν.3842/2010 τον Μάρτιο του 2010, νομοθετήσατε κάτω από τον τίτλο φορολογική δικαιοσύνη και φέρατε ένα φορολογικό συντελεστή για τις ανώνυμες εταιρείες, τις μεγάλες επιχειρήσεις της τάξης του 65%, πράγμα πολύ επιβαρυντικό. Σας είχαμε πει από τότε, μην το κάνετε αυτό, αλλά εσείς με μια βιασύνη, η οποία δεν επιτρέπεται υπό αυτές ειδικά τις οικονομικές συνθήκες, βάλατε το 65%. Σε αυτό το διάστημα όμως, τι έχει συμβεί; Αποτρέψατε δεκάδες επιχειρήσεις να έρθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα, πολλές άλλες φοροαπέφυγαν, διότι δεν μπορούσαν να σηκώσουν αυτό το βάρος του 65% και κάποιες άλλες έκλεισαν, βλέποντας μπροστά τους το αδιέξοδο.
· Μια γενναία και ρεαλιστική πολιτική για τον επαναπατρισμό των κεφαλαίων. Αντίθετα, η κυβέρνηση για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα με αψυχολόγητες δηλώσεις δημιούργησε κλίμα πανικού και σύγχυσης, που είχε ως αποτέλεσμα την διαφυγή στο εξωτερικό κεφαλαίων πολλών δις. €. Πόροι απαραίτητοι και αναγκαίοι για την εθνική μας οικονομία. Σήμερα, επαναφέρει στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο διάταξη που προβλέπει παράταση για τον επαναπατρισμό των κεφαλαίων, χωρίς όμως τις γενναίες ρυθμίσεις που θα φέρουν και τα επιθυμητά αποτελέσματα.
· Ένα αξιόπιστο και σταθερό Φορολογικό Σύστημα. Αντίθετα, η κυβέρνηση με πρωτόγνωρες παλινωδίες και αντιφάσεις δημιουργεί σύγχυση και αβεβαιότητα. Ειδικότερα:
· το πόθεν έσχες Α΄ κατοικίας, καταργήθηκε με το νόμο 3842/2010 και επανήλθε με το Ν.3899/2010.
· η τμηματική καταβολή του ΦΠΑ, καταργήθηκε με το Ν.3842/2010 και επανέρχεται με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο
· η φορολόγηση των επιχειρήσεων από το 35% στο 65%, θεσπίστηκε με το Ν.3842/2010 και τώρα επιχειρείται να μειωθεί στο 45% με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο
· ο συμψηφισμός απαιτήσεων και υποχρεώσεων των επιχειρήσεων προς το κράτος, επιχειρείται με επικοινωνιακό τρόπο μέσα από μια ασαφή διάταξη, που προβλέπει ακόμη και την εξόφληση με ομόλογα
· τα χρηματιστηριακά προϊόντα, τα ομόλογα και η απαλλαγμένη από το πόθεν έσχες Α΄ κατοικίας, ενώ δεν υπόκεινται σε έλεγχο πόθεν έσχες, με την ψήφιση του Ν.3888/2010, για πρώτη φορά η φορολογική αρχή αποκτά τη δυνατότητα να τα φορολογήσει.
Οι ανωτέρω αντιφάσεις και παλινωδίες της κυβέρνησης, συνέβησαν τους τελευταίους 17 μήνες και δυστυχώς έβλαψαν σοβαρά την εθνική μας οικονομία.
Απέτρεψαν την πραγματοποίηση επενδύσεων, στέρησαν τον προϋπολογισμό από πολύτιμους οικονομικούς πόρους, απέτυχαν να καταπολεμήσουν τη φοροδιαφυγή και το παρεμπόριο. Εξελίξεις, που αποδεικνύουν ότι η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης κινήθηκε αποσπασματικά, με πειραματικό τρόπο και χωρίς σχέδιο.
Θα ήθελα να αναφερθώ και στο άρθρο 27 στην παράγραφο που αναφέρεται στο πότε είναι περαιωμένη μια οικοδομή και πότε θεωρείται νεόδμητο το κτίριο για την επιβολή Φ.Π.Α.. Αυτή τη στιγμή στο Λεκανοπέδιο της Αττικής και μόνο υπάρχουν 150.000 διαμερίσματα απούλητα, σύμφωνα με τον Πανελλήνιο Σύλλογο Κατασκευαστών Ακινήτων. Όταν, λοιπόν, υπάρχουν τόσο απούλητα ακίνητα, τα οποία δεν έχουν μεταβιβαστεί, αντιλαμβάνεστε ότι ο κατασκευαστής εκείνος ο οποίος έφτιαξε το ακίνητο, δεν πήγε καλά, δεν μπόρεσε να το πουλήσει και του έμεινε. Είναι δυνατόν να ερχόμαστε εμείς και να επιβάλουμε Φ.Π.Α. και μάλιστα να καταβάλουν αυτόν τον Φ.Π.Α. με την αυτοπαράδοση, η όποια παράδοση, κατά την ισχύουσα διάταξη ήταν πέντε χρόνια από την έκδοση της άδειας; Στην οικοδομή έχουν επιβληθεί 23 φόροι παρόλο που η οικοδομή είναι ο «κινητήριος μοχλός» για πολλά επαγγέλματα και για την καταπολέμηση της ανεργίας που καλπάζει αυτή τη στιγμή.
Ένα από τα άρθρα του φορολογικού νομοσχεδίου, είναι η αξιοποίηση του Ελληνικού. Με το συγκεκριμένο άρθρο, δημιουργείτε το φορέα με τον οποίο θα γίνει η αξιοποίηση του Ελληνικού.
Να πω ότι αργήσατε πάρα πολύ. Πέρασαν 17 μήνες, βρισκόμαστε σε μια πάρα πολύ δύσκολη οικονομική συγκυρία και η αξιοποίηση της ελληνικής περιουσίας έπρεπε να έχει ξεκινήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό. Εμείς ως Ν.Δ. σας στο τονίσαμε καιρό τώρα, είναι δημόσια τοποθετημένη η Ν.Δ. και ο Πρόεδρος μας πέρσι στο Ζάππειο και συνεχίζουμε να το λέμε. Εν πάση περιπτώσει, κάλλιο αργά παρά ποτέ. Εμείς θα συμφωνήσουμε με τη δημιουργία του φορέα, όμως δεν είναι δυνατόν μέσα σε μια τέτοια οικονομική συγκυρία που είμαστε στο πλαίσιο της δημοσιονομικής στενότητας, που πρέπει να βλέπουμε πως δαπανείται και το κάθε ευρώ, να έρχεστε και να μιλάτε για διορισμό στο συγκεκριμένο άρθρο. Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι, υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο, βάσει του οποίο μιλάτε για μετατάξεις, και μπορείτε να στελεχώσετε τη συγκεκριμένη υπηρεσία με μετατάξεις, και όχι με νέους διορισμούς. Δηλαδή, κάνουμε μια εταιρεία για να εξοικονομήσουμε πόρους και την ίδια στιγμή, σε μια δημοσιονομική στενότητα του Ελληνικού κράτους, έρχεστε και ανοίγετε το παράθυρο για προσλήψεις καινούργιες;
Στο ίδιο πλαίσιο κινείτε και η παρατήρησή μου για το άρθρο 45. Ως Ν.Δ διαφωνούμε για τη σύνδεση των φορολογικών ελέγχων με προσαύξηση στους μισθούς του κλάδου των εφοριακών. Βρισκόμαστε σε μια δημοσιονομική στενότητα και θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και φειδωλοί όταν δίνουμε αυξήσεις. Δεν στοχοποιούμε την συγκεκριμένη κατηγορία των εργαζομένων, αντιθέτως, τιμούμε και σεβόμαστε την προσπάθειά τους και τον αγώνα τους. Όμως, πρέπει να είμαστε ισότιμα δίκαιοι απέναντι σε όλους.
Στο άρθρο 47 παρ. 6, υπάρχει μια διάταξη, στην οποία τακτοποιείτε το θέμα των τσιγάρων, τον καπνοβιομηχανικών προϊόντων. Εδώ, με τη διάταξη, την οποία φέρνετε αδικείτε μια μεγάλη κατηγορία 1400 οικογενειών, τους χονδρεμπόρους. Είναι ευθύνη της Κυβέρνησης να λύσει αυτό το ζήτημα. Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα, υπάρχει δυσαρέσκεια και με μαθηματική βεβαιότητα, τους οδηγεί στον αφανισμό.
Κλείνοντας, και σε σχέση με το θέμα του Μεγάρου Μουσικής εμείς είμαστε προφανώς αντίθετοι στο κλείσιμο του Μεγάρου Μουσικής. Πρέπει να διατηρηθεί ο πνευματικός, ο πολιτιστικός πνεύμονας της πατρίδας μας.
Ευχαριστώ.
