Η Κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη, όλο και πιο έντονα, με τα αδιέξοδα της πολιτικής της και με τις αδυναμίες στη λειτουργία της.
Αδιέξοδα που οδηγούν σε νέα πρόσθετα μέτρα. Νέα μέτρα εξαιτίας αποκλίσεων στους δημοσιονομικούς στόχους.
Εδώ και 20 μήνες, υπήρξαν δραστικές μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, αύξηση των φορολογικών συντελεστών, αλλεπάλληλες αυξήσεις ΦΠΑ, έκτακτες εισφορές νομικών και φυσικών προσώπων, μείωση του ΠΔΕ.
Η ύφεση ξεπέρασε ακόμα και τις πιο δυσοίωνες εκτιμήσεις, ο πληθωρισμός σκαρφάλωσε στα ύψη, τα λουκέτα των επιχειρήσεων είναι δεκάδες χιλιάδες, η ανεργία ξέφυγε από κάθε όριο σκαρφαλώνοντας στο 15% στο τέλος του χρόνου.
Όλοι οι οικονομικοί δείκτες, αποτυπώνουν ανάγλυφα το μέγεθος του προβλήματος μέσα από το οποίο επιβεβαιώνεται η αστοχία της οικονομικής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση.
Οι πολίτες βλέπουν το εισόδημά τους να χάνεται ενώ το ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται να λάβει νέα περιοριστικά μέτρα.
Το χειρότερο όμως είναι, η διαρκώς αυξανόμενη αμφιβολία και ανασφάλεια που δημιουργείται για το που μας οδηγεί η κυβέρνηση.
Οι πολιτικές της Κυβέρνησης αποδεικνύονται αδιέξοδες και ακόμα και τα ίδια της τα στελέχη, Βουλευτές αλλά και Υπουργοί, ζητούν από την Κυβέρνηση να πει ολόκληρη την αλήθεια, παραδέχονται ότι το Μνημόνιο δεν ήταν μονόδρομος, ζητούν αλλαγή της κυβερνητικής πολιτικής.
Προσπαθούν με κάθε τρόπο να διαφοροποιηθούν από την αδιέξοδη πολιτική της Κυβέρνησης αναδεικνύοντας έτσι την εικόνα της διάλυσης που επικρατεί στη χώρα.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά έρχεται τώρα η Κυβέρνηση, μετά από 20 μήνες με μια ακόμα επικοινωνιακή μεθόδευση, και προαναγγέλλει το 10ο στη σειρά φορολογικό νομοσχέδιο, ζητώντας νέα παράταση χρόνου για να καλύψει τις μέχρι σήμερα αδυναμίες της στη φορολογική πολιτική.
Η Κυβέρνηση κάτω από το βάρος των οικονομικών εξελίξεων και με την επίκληση της φορολογικής δικαιοσύνης, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για μια νέα φορολογική επιδρομή.
Για μια ακόμα φορά ο Υπουργός Οικονομικών θέτει στόχους αμφίβολης αποτελεσματικότητας. 1,5 δις ευρώ για το 2011. 4,4 δις ευρώ για το 2012, 5,9 δις ευρώ για το 2013, χωρίς να εξειδικεύει από πού και πως θα αντληθούν αυτοί οι πόροι.
Η στάση του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύει περίτρανα την παταγώδη αποτυχία της μνημονιακής πολιτικής και την απόλυτη ανακολουθία λόγων και έργων του. Αυτή την ανακολουθία την πληρώνει σήμερα η χώρα.
Γενικά επί του Νομοσχεδίου
Το παρόν σχέδιο νόμου αποτελεί ένα ακόμη δείγμα αποσπασματικής και πρόχειρης διαχείρισης ενός ακόμη κρίσιμου ζητήματος για τη σταθερότητα και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Επιβεβαιώνει την προχειρότητα που χαρακτηρίζει την πλειοψηφία των νομοσχεδίων, με μοναδικό κριτήριο μια διαχειριστική λογική και αγνοώντας κάθε αναπτυξιακή διάσταση.
Δεν έχει ούτε αρχή, ούτε τέλος. Διαπραγματεύεται 5 μεγάλα θέματα κεφαλαιώδους σημασίας για το μέλλον της χώρας: την αναμόρφωση του ΤΠ & Δ, του ΟΔΔΗΧ, των ΔΕΚΟ, την ενίσχυση των πιστωτικών ιδρυμάτων και τη σύσταση Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας.
Η ΟΚΕ θεωρεί ότι οι όποιες μεταρρυθμίσεις σε τόσο σημαντικούς τομείς που σχετίζονται και άμεσα επηρεάζουν τις δημοσιονομικές εξελίξεις και τον δημόσιο πλούτο της χώρας πρέπει να τυγχάνουν μίας ολοκληρωμένης προσέγγισης με αναλυτική διερεύνηση της υφιστάμενης κατάστασης και των επιπτώσεων των αλλαγών και στη βάση συγκεκριμένων και διαφανών στόχων και επιδιώξεων.
Επισημαίνει επίσης ότι το συγκεκριμένο Σχ/Ν περιλαμβάνει μια σειρά μεταβολών που αποδυναμώνουν υπηρεσίες με μακρόχρονη λειτουργία όπως το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και ενισχύουν νέες όπως ο ΟΔΔΗΧ.
Και δεν έφταναν μόνο αυτά, έρχονται την τελευταία στιγμή 3 κυβερνητικές τροπολογίες, που από μόνες τους αποτελούν σχεδόν αυτοτελή νομοσχέδια, να συζητηθούν με διαδικασίες express χωρίς να περάσουν από την Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων.
Φέρνεται νόμους για να ψηφίζετε κυβερνητικές τροπολογίες.
Σημειώνω ενδεικτικά την παράγραφο 2 της κυβερνητικής τροπολογίας που υπογράφεται από 6 Υπουργούς, ενώ το ΣχΝ υπογράφεται μόνο από 2 Υπουργούς, με την οποία τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων προορίζονται αποκλειστικά για τη μείωση του δημοσίου χρέους, η οποία είναι αντισυνταγματική και υποτάσσεται ευθέως στις επιταγές της Τρόικα.
Είναι προφανές ότι δεν ψηφίζουμε το ΣχΝ επί της αρχής, θα στηρίξουμε όμως επιμέρους διατάξεις και θα τεκμηριώσουμε τις αντιρρήσεις μας στην κατ’ άρθρο συζήτηση.
Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (άρθρα 1-4)
Το ΤΠΔ είναι ένας υγιής δημόσιος φορέας, πάντοτε κερδοφόρος και με σημαντικότατο κοινωνικό έργο, ο οποίος για 92 τώρα χρόνια, είναι μέσα στη συνείδηση ολόκληρου του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα των δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων, οι οποίοι διαχρονικά στήριξαν αυτό το Ταμείο και στηρίχτηκαν και αυτοί από αυτό.
Αλλά και για την τοπική αυτοδιοίκηση που κινεί την αναπτυξιακή διαδικασία της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Το ΤΠΔ έχει το δικό του προϋπολογισμό και δεν επιχορηγείται από το δημόσιο. Την τελευταία μόνο δεκαετία, τροφοδότησε το ισοζύγιο της γενικής κυβέρνησης με 2 δις €.
Πρόκειται για έναν οργανισμό ο οποίος όλα αυτά τα χρόνια χρηματοδοτεί ανελλιπώς την αποκαλούμενη «άσπρη τρύπα» του Ισοζυγίου Γενικής Κυβέρνησης, καθώς το σύνολο των κερδών του διατίθενται στο ελληνικό Δημόσιο.
θυσιάζεται ως άλλη Ιφιγένεια στην απέλπιδα προσπάθεια της Κυβέρνησης για άντληση εσόδων, ένας ακόμη εύρωστος οργανισμός: το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
Γιατί λοιπόν να προχωρήσει αυτή η νομοθετική ρύθμιση;
Η ΟΚΕ επισημαίνει ότι στο παρόν Σχ/Ν δεν υπάρχει αναφορά σε οφέλη ή επιβαρύνσεις που θα προκύψουν από το διαχωρισμό του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, όπως επίσης δεν υπάρχει η οιαδήποτε αναφορά στην αναγκαία μελέτη σκοπιμότητας που θα έπρεπε να προηγείται του διαχωρισμού του Ταμείου.
Ο ισχυρισμός ότι συνιστά στρέβλωση του ανταγωνισμού η χορήγηση δανείων σε δημοσίους υπαλλήλους και χαρακτηρίζεται σταυροειδής επιδότηση, ενώ επιτρέπεται η χορήγηση δανείων σε Οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας για την προώθηση της κοινωνικής στεγαστικής πολιτικής δεν ισχύει.
Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων δεν απευθύνεται στο σύνολο της αγοράς, αλλά σε μια συγκεκριμένη αγορά, χωρίς ωστόσο να κατέχει δεσπόζουσα θέση.
Σύμφωνα με γνωμοδοτήσεις έγκριτων νομικών, το προϊόν της παρακαταθήκης μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για λόγους δημοσίου και κοινωνικού συμφέροντος και στους λόγους αυτούς μπορεί να περιληφθεί και η χορήγηση δανείων σε δημοσίους υπαλλήλους.
Το έγγραφο της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που μας καταθέσατε στην Επιτροπή κε Υπουργέ, θέτει προς τη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδος στην ΕΕ ορισμένα ερωτήματα και καλεί σε σύσκεψη τις ελληνικές αρχές, χωρίς να προκύπτει κανένα αποτέλεσμα που να υποδεικνύει οποιαδήποτε συμμόρφωση.
Γιατί λοιπόν εσείς βιάζεστε; Να αναφέρω ότι και η ΟΚΕ εκφράζει επιφυλάξεις όσον αφορά στην κατάργηση της δυνατότητας του Ταμείου να χορηγεί δάνεια για αγορά πρώτης κατοικίας σε υπαλλήλους του δημοσίου.
Και αναρωτιέμαι:
· Η Ελληνική χρηματοπιστωτική αγορά έχει ανάγκη ενός ακόμα μικρού πιστωτικού ιδρύματος;
· Ο διαχωρισμός αυτός προσθέτει ή αφαιρεί στη σταθεροποίηση και ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού τομέα;
· Ποιους κινδύνους εγκυμονεί η μεταβίβαση των δανείων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων σε μια ιδιωτική τράπεζα;
· Πως ένας ιδιωτικός φορέας θα μπορεί να παρακρατά απευθείας από τη μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων τις δόσεις των δανείων;
· Με ποιο τρόπο θα αποκαταστήσει η κυβέρνηση την απώλεια των εσόδων από την κερδοφορία του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων στο ισοζύγιο της Γενικής Κυβέρνησης;
Η προχειρότητα με την οποία η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει το θέμα καταδεικνύεται από το γεγονός ότι ο προωθούμενος λειτουργικός διαχωρισμός δε συνοδεύεται, ως όφειλε, από μελέτη βιωσιμότητας ούτε για το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων ούτε για την υπό αυτού ιδρυόμενη εταιρία, όπως επισημαίνει και η ΟΚΕ.
Με τις προβλεπόμενες νομοθετικές ρυθμίσεις:
1. Καταργείται η χορήγηση στεγαστικών δανείων προς τους δημόσιους υπαλλήλους με τους όρους που χορηγεί το ΤΠΔ καθώς στην υπό σύσταση εταιρεία θα ισχύουν οι κανόνες της ελεύθερης αγοράς.
2. Προωθείται η με ανάθεση διενέργεια και παραλαβή των παρακαταθηκών από άλλα πιστωτικά ιδρύματα με αποτέλεσμα την απώλεια κερδών για το δημόσιο.
Με τις προωθούμενες αλλαγές, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων καθίσταται ένας θνησιγενής οργανισμός, που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορεί να διαδραματίσει τον κοινωνικό, σταθεροποιητικό και αναπτυξιακό ρόλο, που του έχει ανατεθεί σύμφωνα με τον ιδρυτικό του νόμο.
Αυτό όμως που αξίζει να επισημάνουμε είναι ότι η Κυβέρνηση πείστηκε τελικά να μην υπάρξει μεταβολή στους όρους των ήδη χορηγηθέντων και υπό συνομολόγηση δανείων 200.000 δημοσίων υπαλλήλων που μεταφέρονται στην υπό σύσταση εταιρεία.
Είναι επίσης θετικό το γεγονός ότι υπήρξε, επιτέλους, ρύθμιση γιατί ήταν στο κενό, για το προσωπικό του Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
ΟΔΔΗΧ (άρθρα 5-13)
Με το σχέδιο νόμου επιχειρείται:
Α) η συγκέντρωση στον ΟΔΔΗΧ όλων των αρμοδιοτήτων σύναψης πράξεων δανεισμού, διαχείρισης χρέους και ταμιακών διαθέσιμων, αφαιρώντας κατά ένα μέρος ή στο σύνολο τους τις αρμοδιότητες αυτές, από τις αντίστοιχες Διευθύνσεις Δ23- Δημοσίου Χρέους και Δ49- Χρηματοδοτικού Προγράμματος και Διαχείρισης Κρατικών Διαθεσίμων του ΓΛΚ και
Β) η ανάληψη της δυνατότητας παρέμβασης του ΟΔΔΗΧ στη δευτερογενή αγορά σε περιορισμένη κλίμακα, με στόχο την «ενοποίηση των λειτουργιών front office και τη δυνατότητα ενιαίας μέτρησης του κινδύνου αντισυμβαλλόμενου».
Η εισαγωγή ενός τέτοιου νομοσχεδίου στο συγκεκριμένο χρόνο και με τη συγκεκριμένη μορφή θεωρούμε ότι μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα τόσο στο γενικότερο θέμα της επιχειρούμενης πραγματικής Αναμόρφωσης του ΟΔΔΗΧ, όσο και στα ειδικότερα θέματα της αφαίρεσης αρμοδιοτήτων από τις Διευθύνσεις του ΓΛΚ.
Η Ο.Κ.Ε. δεν συμφωνεί με την μεταφορά από το ΓΛΚ στον ΟΔΔΗΧ των αρμοδιοτήτων εκτέλεσης πράξεων διαχείρισης ταμειακών διαθεσίμων.
Η απόφαση αυτή αφενός δεν τεκμηριώνεται στο Σχ/Ν ως προς την αναγκαιότητα της και αφετέρου πιστεύεται ότι θα δημιουργήσει τριβές στη συνεργασία με το Γ.Λ.Κ., το οποίο μέχρι σήμερα είχε αποκλειστικά την ευθύνη και είχε ανταποκριθεί με επιτυχία και διαφάνεια στη διαχείριση των ταμειακών διαθεσίμων του κράτους.
Η συγκεκριμένη αναμόρφωση δεν αντιμετωπίζει το βασικό πρόβλημα της μέχρι σήμερα λειτουργίας του ΟΔΔΗΧ, που είναι τα πολύ χαμηλά standards ως προς τις διαδικασίες ελέγχου, λογοδοσίας, καθορισμού ευθυνών και διαφάνειας.
Σήμερα, ο Γενικός Διευθυντής του ΟΔΔΗΧ απλά εισηγείται στο διοικητικό συμβούλιο τη γενική διαχειριστική και εκδοτική πολιτική, και άρα την ευθύνη της έγκρισης παίρνει το διοικητικό συμβούλιο.
Η εκτέλεση των πράξεων διαχείρισης διαθεσίμων του Ελληνικού Δημοσίου γίνεται εδώ και πολλά χρόνια με επιτυχία από τη Δ49 - Χρηματοδοτικού Προγραμματισμού και Διαχείρισης Κρατικών Διαθεσίμων του ΓΛΚ, με απόλυτα διαφανείς διαδικασίες που εξασφαλίζουν όχι μόνο την αναγκαία ρευστότητα για την πληρωμή των υποχρεώσεων του Δημοσίου, αλλά και την εξοικονόμηση σημαντικών πόρων για το Δημόσιο, μειώνοντας έτσι το κόστος δανεισμού.
Η Δ49 λειτουργεί με τα πλέον σύγχρονα συστήματα της διατραπεζικής αγοράς, έχοντας οργανώσει dealing room, και διαθέτοντας συστήματα τα οποία εξασφαλίζουν μεγάλη ευελιξία, διαφάνεια αλλά και ασφάλεια στις συναλλαγές.
Εξ άλλου, το 2009 εγκαταστάθηκαν προγράμματα με τα οποία ολοκληρώθηκε η ανάπτυξη ενός από τα πλέον σύγχρονα συστήματα διαχείρισης διαθεσίμων.
Σημειώνουμε ότι το τελευταίο αυτό έργο, που αφορά τη Δ23 και τη Δ49 κόστισε περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ.
Τέλος, στα πλαίσια του ΟΠΣΔΠ που ξεκίνησε από 1/1/2011, έγινε σύνδεση των εν λόγω συστημάτων με το νέο λειτουργικό σύστημα για τη λογιστική καταχώρηση όλων των συναλλαγών με τις τράπεζες στο σύστημα και την αυτόματη λογιστικοποίηση των εσόδων.
Για τη χρήση των παραπάνω πληροφοριακών συστημάτων όλο το προσωπικό της Δ49 έχει εκπαιδευτεί με την παρακολούθηση σεμιναρίων - εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ενώ αναλώθηκαν πάρα πολλές ανθρωποώρες στο στάδιο δοκιμαστικής λειτουργίας τους και μέχρι την τελική ένταξή τους στη παραγωγική διαδικασία
Δεν βλέπουμε καμία σκοπιμότητα στο να καταργηθεί ένας απόλυτα επιτυχημένος και δοκιμασμένος κάτω από δύσκολες συνθήκες μηχανισμός διαχείρισης διαθεσίμων, όπως αυτός της Δ49, που είναι οργανωμένος κάθετα παρέχοντας υπηρεσίες front office και back office, προκειμένου να εμφανισθεί προς τα έξω μια αμφίβολης αποτελεσματικότητας αναμόρφωση του ΟΔΔΗΧ. Και μάλιστα όταν ο υφιστάμενος μηχανισμός εξασφαλίζει:
· Την άμεση ανταπόκριση στις ανάγκες της αγοράς με τα πλέον σύγχρονα συστήματα, έχοντας σχηματίσει άριστη εικόνα απέναντι στους αντισυμβαλλόμενους
· Την παρακολούθηση σε καθημερινή βάση των εξελίξεων στις χρηματαγορές
· Την ευελιξία και διεύρυνση του πεδίου δράσης της διαχείρισης των κρατικών διαθεσίμων
· Τη θέσπιση αδιάβλητων κανόνων σχετικά με τα πιστωτικά όρια των αντισυμβαλλόμενων και τη διαχείριση του πιστωτικού κινδύνου γενικότερα
· Τη διενέργεια πράξεων διαχείρισης των κρατικών διαθεσίμων με πλήρη διαφάνεια, ασφάλεια και αμεσότητα
Επί πλέον δεν θα πρέπει να παραβλέψει κανείς τόσο τις τεχνικές δυσκολίες διαχωρισμού στα υπάρχοντα λειτουργικά συστήματα των λειτουργιών front office και back office όσο και το κόστος μετεγκατάστασης όλων των παραπάνω συστημάτων.
Τέλος, το γεγονός της διαχείρισης των διαθεσίμων από υπηρεσία του ΓΛΚ, δίνει σε περίπτωση έκτακτων συνθηκών τη δυνατότητα παρέμβασης για τη διενέργεια πληρωμών.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι κατά τη διάρκεια της επί ένα και πλέον μήνα απεργίας της Τράπεζας της Ελλάδος το 2008, η Δ49 μέσω των προθεσμιακών καταθέσεων στις εμπορικές τράπεζες, μπόρεσε και εξυπηρέτησε απρόσκοπτα τις υποχρεώσεις της Δ23 και της Δ25 συνολικού ποσού 1,57 δις ευρώ, αποφεύγοντας έτσι τις συνέπειες της ενδεχόμενης μη αποπληρωμής των υποχρεώσεων των ΕΔ.
Υπάρχουν και διατάξεις του νομοσχεδίου που έχουν δημιουργήσει πολλά ερωτήματα. Ο ΟΔΔΗΧ θα μπορεί να παρεμβαίνει κατά το δοκούν για να στηρίζει τη ρευστότητα και την κεφαλαιακή επάρκεια τραπεζών, από τις οποίες θα μπορεί να αγοράζει ομόλογα, ή με τις οποίες θα μπορεί να κάνει πράξεις repos.
Με ποια κριτήρια, άραγε, θα επιλέγονται αυτές οι τράπεζες και πώς θα διασφαλίζεται ότι δεν θα χάνει το Δημόσιο από αυτές τις πράξεις, όταν, για παράδειγμα, ένα ομόλογο που θα αγοράσει ο ΟΔΔΗΧ, για να στηρίξει την τιμή του, βρεθεί στο επίκεντρο κερδοσκοπικής επίθεσης;
ΔΕΚΟ (άρθρα 14-18)
Στο τρίτο κεφάλαιο του Σχ. Νόμου που αφορά την αναμόρφωση της λειτουργίας των ΔΕΚΟ, στην ουσία πρόκειται για μερικές επουσιώδης αλλαγές, που συμπληρώνουν σημεία του Ν. 3429/2005 της Ν.Δ.
Στις περισσότερες δε περιπτώσεις οι αλλαγές είναι η μετατροπή κάποιων κανονισμών σε νόμους ή η αναδιατύπωση κάποιων προβλέψεων.
Θα πρέπει να θυμίσω για να μην ξεχνιόμαστε, δεν ψηφίσατε το νόμο 3429/2005. Βάλατε δε και ονομαστική ψηφοφορία επί της αρχής.
Τόσο ο εισηγητής σας, όσο και ο Κοινοβουλευτικός σας εκπρόσωπος τότε έλεγε: «Αυτό το νομοσχέδιο, χωρίς να λύνει κανένα από τα προβλήματα των ΔΕΚΟ, σωρεύει περισσότερα, δημιουργεί ένα καθεστώς ανατροπής της κοινωνικής ειρήνης και θα το διαπιστώσετε τις επόμενες μέρες που θα καθυστερήσει στην πράξη οποιαδήποτε προσαρμογή των ΔΕΚΟ».
Σήμερα τι λέτε για όλα αυτά;
Ενίσχυση και Μερίσματα Πιστωτικών Ιδρυμάτων (άρθρο 19)
Με το άρθρο 19 η κυβέρνηση δίνει νέες κρατικές εγγυήσεις ύψους 30 δις ευρώ, προς τις Τράπεζες, και όλο αυτό προσπαθεί να το διανθίσει με τη διεύρυνση του ρόλου του κρατικού επιτρόπου, ενώ επεκτείνεται και στη χρήση του 2010 η διανομή μερίσματος με τη μορφή μετοχών.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σας θυμίσω τι λέγατε για τα 28 δις ευρώ που με το Ν. 3723/2008 ψήφισε η κυβέρνηση της Ν.Δ για την ενίσχυση της πραγματικής Οικονομίας, προκειμένου οι Τράπεζες στην αρχή της Οικονομικής κρίσης να έχουν ρευστότητα.
Και βέβαια επί των ημερών μας έκαναν χρήση του 9,4 δις και σήμερα η ενίσχυση αυτή πλησιάζει τα 100 δις ευρώ.
Και τι δεν είπατε όλοι σας. Μάλιστα ο κ. Παπανδρέου τότε δήλωσε επί λέξει:
«Η Κυβέρνηση» έλεγε για τη Ν.Δ. «διαθέτει 28 δισεκατομμύρια ευρώ χωρίς διαφάνεια, χωρίς κανόνες. Λευκή επιταγή στις Τράπεζες, αποτελεί τεράστια κοινωνική πρόκληση, έλλειμμα σε βάρος του κοινωνικού συνόλου». Αυτά έλεγε τότε και ο κ. Παπανδρέου και όλοι σας. Τώρα;
Συγκρίνετε λοιπόν συνέπεια λόγων και πράξεων. Τα 28 δις τότε κοινωνική πρόκληση, τα 100 δις σχεδόν σήμερα πως τα χαρακτηρίζεται;
Σύσταση Γεν. Γραμματείας Ακίνητης Περιουσίας (άρθρο 20)
Η ακίνητη περιουσία του Δημοσίου σήμερα, διαχειρίζεται και προστατεύεται από:
- Το Υπουργείο Οικονομικών.
- Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (δασικά – αγροτικά – εποικιστικά ακίνητα).
- Το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Νοσοκομεία – Υγειονομικοί σταθμοί).
- Το Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας (μεταλλεία – λατομεία – αλυκές).
- Τον Ε.Ο.Τ., το Τ.ΕΘ.Α, τον Ο.Σ.Κ., τους Οργανισμούς Λιμένος Α.Ε., τα Λιμενικά Ταμεία, το ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ., την Δ.Ε.ΠΟ.Σ κλπ.
Είναι όντως απαραίτητο ένα κεντρικό επιτελικό όργανο που θα εξετάζει θέματα δημόσιας περιουσίας.
Είναι όμως απορίας άξιο πως η σύσταση μιας ΓΓ θα ακυρώσει το μπέρδεμα που ισχύει με τις υπερκαλύψεις αρμοδιοτήτων ανάμεσα στους πολλούς φορείς του ελλ. Δημοσίου που ασχολούνται με το real estate και τις κατασκευές όπως ΚΕΔ, ΕΤΑ, Ολυμπιακά Ακίνητα, ΟΣΚ, ΔΕΠΑΝΟΜ κλπ.
Επί της δημιουργίας γενικής γραμματείας δημόσιας περιουσίας, θα θέλαμε να επισημάνουμε πως είναι, επί της αρχής, μια ενέργεια προς τη σωστή κατεύθυνση.
Παρόλα αυτά η συγκεκριμένη ρύθμιση δεν δίνει λύση αλλά περιπλέκει περαιτέρω το εγχείρημα αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.
Η προτεινόμενη ρύθμιση είναι ιδιαιτέρως γενική και πρόχειρη, καθώς αυτό που κάνει ουσιαστικά είναι να αποσχίζει απλώς μία Γενική Διεύθυνση του Υπουργείου Οικονομικών που υπαγόταν μέχρι τώρα στη Γενική Γραμματεία Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων και να τη μετατρέπει σε νέα Γενική Γραμματεία, και μάλιστα όχι πλήρως αυτόνομη (βλέπε §5), αφού σε πολλά θέματα (π.χ. Διοικητικής Υποστήριξης, Υπηρεσιακά και Πειθαρχικά Συμβούλια) θα εξαρτάται από τις αντίστοιχες υπηρεσίες της Γ.Γ. Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων.
Αυτό που παρουσιάζεται είναι ένα κέλυφος, χωρίς καμία αναφορά στα ουσιώδη, χωρίς καμία έστω νύξη για το στρατηγικό σχεδιασμό που θα έπρεπε να είχε εκπονηθεί.
Δεν υπάρχει πρόβλεψη για το πώς θα συνεργαστεί με όλους τους άλλους φορείς. Θα έχει επιτελικό χαρακτήρα; Θα έχει συμπληρωματικό χαρακτήρα; Θα έχει ρόλο προϊσταμένου; Ποια θα είναι τέλος πάντων η σχέση της ΓΓ με τους λοιπούς φορείς του δημοσίου που ασχολούνται με τη γη; Ποια είναι η στρατηγική;
Εντός του γενικότερου πλαισίου του θέματος της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, έχουν, από πλευράς Νέας Δημοκρατίας, διατυπωθεί επανειλημμένα στο παρελθόν τεκμηριωμένες προτάσεις.
Ήδη από το Φεβρουάριο του 2010 η Ν.Δ. και ο Αντώνης Σαμαράς, παρουσίασαν 23 μέτρα – ανάσες για την τόνωση της Οικονομίας, με την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου να καταλαμβάνει κομβικό ρόλο.
· Το θέμα της ακίνητης περιουσίας αποτέλεσε κεντρικό άξονα και της πρότασης της ΝΔ για την Οικονομία (Ζάππειο Ι) στις 7 Ιουλίου 2010, όπου μεταξύ άλλων προτείναμε και τη δημιουργία της Γενικής Γραμματείας Ακίνητης Περιουσίας.
· Στις 16.12.2010 είχαμε χαιρετίσει την απόφαση της Κυβέρνησης να αποδεχθεί την πρότασή μας και να δημιουργήσει επιτέλους τη Γενική Γραμματεία Ακίνητης Περιουσίας, σημειώνοντας, βέβαια, ότι η συγκεκριμένη αποδοχή πραγματοποιείτο με 5 μήνες καθυστέρηση. Είναι προφανές ότι η καθυστέρηση αυτή έχει πλέον γίνει 10 μήνες και είναι άγνωστο σε ποιο επίπεδο τελικά θα φτάσει, μέχρι να εκδοθεί η προβλεπόμενη από το Άρθρο 20 §8 ΚΥΑ για την έναρξη της λειτουργίας της.
Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ της πρότασης της ΝΔ και όσων σήμερα επιχειρεί να νομοθετήσει το ΠΑΣΟΚ είναι ότι εμείς βλέπαμε τότε την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου ως ένα όχημα για να μην μπούμε στο Μνημόνιο και σήμερα ως ένα μέσο για να βγούμε μία ώρα αρχύτερα από αυτό.
Όχι ως μία ακόμη θυσία του ελληνικού λαού γιατί δεν βγαίνει το μνημόνιο, όχι ως μία ακόμη θυσία του ελληνικού λαού, που έχει δημιουργήσει η ύφεση την οποία πυροδότησαν το Μνημόνιο και η Οικονομική Πολιτική της Κυβέρνησης.
Κατά την προσφιλή της τακτική η Κυβέρνηση, ενώ παριστάνει ότι κόπτεται για το διάλογο και τη συναίνεση της αντιπολίτευσης, όλα τα μείζονα θέματα για την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου, που θα έπρεπε να απασχολήσουν το Κοινοβούλιο θα επιχειρήσει να ρυθμίσει κατά το δοκούν, ερήμην του Κοινοβουλίου, μέσω Προεδρικών Διαταγμάτων, όπως αναφέρεται στην §6 του Άρθρου 20.
Εδώ να προσθέσω ότι το παρόν ΣχΝ προσυπογράφεται μόνο από τους Υπουργούς Οικονομικών και Εσωτερικών.
Δεδομένου όμως ότι η προστασία της δημόσιας περιουσίας τυγχάνει της αρμοδιότητας περισσοτέρων Υπουργείων και φορέων το γεγονός της ΜΗ υπογραφής του νομοσχεδίου και από τους συναρμόδιους Υπουργούς (πχ Περιβάλλοντος, Πολιτισμού και Τουρισμού κα), οι Υπηρεσίες των οποίων θα είχαν διατυπώσει εγγράφως τις απόψεις τους για το θέμα, δημιουργεί το λιγότερο ερωτηματικά για τον τρόπο νομοθέτησης.
